تحقیق در مورد آخرت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 11 صفحه

قسمتی از متن .doc :

مراحل زندگی انسان

برای این که جواب این سؤال به خوبی روشن شود باید یک نگاه کلی به مراحل زندگی انسان بیندازیم که انسان ها هرگز نابود نمی شود بلکه از مرحله ای به مرحله ای دیگر منتقل می شود .

زندگی انسان دارای سه مرحله است که هر مرحله به منزله تولد و انتقال به مرحله بعد است و انتقال از هر مرحله ای به مرحله دیگر به طور ناگهانی رخ داده و وارد مرحله جدید می شود که مرحله دوم هیچ تناسب با مرحله اول ندارد و مرحله سوم هم هیچ تناسب با مرحله دوم ندارد و لذا بر انسان بسیار سخت می گذرد .

مرحله اول عبارت است از روز تولد و به دنیا آمدن انسان که به طور ناگهانی رخ می دهد و انسان از یک زندگی و شرائط خاصی با وضع و شرئط جدید منتقل شده که هیج تناسب با زندگی قبلی انسان ندارد و لذا احساس بیگانگی نموده و فریادش بلند می شود بعد از مدت با آن عادت نموده و به شدت با آن وابسته می شود .

مرحله دوم هنگام مرگ انسان است که ناگهان می بیند زندگی و شرائط آن عوض شده که هیچ تناسب با زندگی قبلی ندارد و لذا خلیی بر انسان سخت می گذارد زیرا هیچ آشنای قبلی با این زندگی ندارد ولی بعد از گذشت مدتی با آن زندگی آشنا می شود .

مرحله سوم هم هنگامی است که با نفخ صور دوم زنده شده وارد صحنه محشر می شود یعنی در آستانه بر پای قیامت نفخ اول دمیده می شود و تمام موجدات زنده می میرند ، بعد از آن با نفخ صور دوم تمام انسان ها زنده شده وارد صحنه محشر می شود [1] و زندگی جدیدی را آغاز می کند که این زندگی تناسبی با زندگی قبلی ندارد و لذا بر انسان بسیار سخت می گذرد و حتی انبیای الهی هم از این سه مرحله وحشت داشته می ترسند .

صدوق با ذکر سند از یاسر خادم نقل نموده ، از حضرت امام رضا (ع) شنیدم که می فرمود : « انّ اوحش ما یکون هذا الخلق فی ثلاثه مواطن ، یوم یولد و یخرج من بطن امه فیری الدنیا و یوم یموت فیعاین الاخره و اهلها و یوم یبعث فیری احکامها لم یرها فی الدنیا فقد سلّم الله عزّ و جلّ علی یحیی فی هذه الثلاثه المواطن و آمن روعته » [2] همانا وحشت ناک ترین روز برای انسان ها سه موقع است : روزی که انسان از مادر متولد می شود و عالم دنیا را مشاهده می کند _ که با آن هیچ آشنای ندارد به شدت وحشت می کند _ ، روزی که از دنیا می رود عالم برزخ و اهل آن را مشاهده می کند _ که هیچ با آن عالم آشنای ندارد به شدت وحشت می کند _ و روزی که برای حشر کبری مبعوث می شود پس احکام آن روز را مشاهده می کند که پیش از آن ندیده بودند _ به شدت وحشت زده می شود _ و خداوند متعال بر حضرت یحیی (س) در این سه روز سلام نموده و از وحشت آن امنیت داده [3] و حضرت عیسی (س) _ به اذن الله _ بر خودش در این سه روز سلام نموده است [4].

تفاوت زندگی در این سه مرحله

متأسفانه زندگی بشر در مرحله اول از حقیقت و صداقت برخوردار نیست بلکه چه بسا افراد خوب و بد جابجا شده و در اثر شیطنت و دسیسه بازی افراد شیاد ، چنان خود شان را زیر پرده های زخیمی مستتر نموده و بپوشاند که مردم انسان های خوب و مؤمن را به جای افراد بد و فاسق قرار داده و در باره آنان حکم می کنند . مثلاً آسیه همسر فرعون شده و زنان کافره همسر لوط و نوح می شود ، حضرت علی (ع) با معاویه مقائسه شده بلکه در بالای هفتاد هزار منبر خطیبان جمعه ده ها سال بر حضرت ( العیاذ بالله ) لعن و نفرین کنند و امام حسین با یزید مقائسه شده و به عنوان خارجی (العیاذ بالله ) مستحق قتل معرفی می شود .

ولی پس از زندگی دنیا و آغاز زندگی عالم برزخ با فرمان الهی « و امتازوی الیوم ایّها المجرمون » صف های مؤمنان از مجرمان جدا می شود و در آن دو مرحله هرکدام در صف شناخته شده ای خود شان قرار می گرند و با اعمال خود شان پذیرای می شود ؛ اگر خوب باشد متنعم به نعمت الهی و اگر بد باشد معذب به عذاب الهی خواهد بود .

زندگی عالم برزخ

با توجه به آنچه که گفته شد همه انسان ها بعد از مرگ وارد عالم برزخ شده و به زندگی بالا تر و وسیع تر ادامه می دهد و لذا شخصی در حضور شعبی گفت : خدا رحمت کند فلانی را که از اهل آخرت شده ! ایشان گفت : اهل آخرت نشد بلکه از اهل برزخ شده _ که عالمی است بین عالم دنیا و عالم آخرت _ و در آنجا است تا هنگامی که وارد محشر شود[5].

به اتفاق مذاهب اسلامی زندگی عالم برزخ حقّ و ایمان به او واجب است و تمام دانشمندان کلامی و مفسران جهان اسلام _ مگر عده ای کمی که به سخنان آنان اعتنا نمی شود _ [6]در ذیل آیات مربوط به زندگی برزخی بر آن تأکید و اصرار نموده اند .

قرآن برای انسان بعد از زندگی دنیا دو حیات و دو مرگ اثبات نموده و بیان می کند که بدون زندگی عالم برزخ دو حیات و دو مرگ تصور ندارد .

خداوند از زبان اهل جهنم حکایت می کند « قالوا ربّنا امتنا اثنتین و احییتنا اثنتین فاعترفنا بذنوبنا فهل الی خروج من سبیل »[7] آنان می گویند : پروردگارا ! ما را دو مرتبه میراندی و دو مرتبه زنده نمودی پس به گناهان خود اعتراف نمودیم ؛ آیا راهی برای خروج و نجات مان از عذاب است ؟ .

اولین مردن انسان با ترک زندگی دنیا حاصل می شود و روح از بدن جدا می شود و پس از آن دو باره در قبر زنده شده به و بر اساس اعمال و اعتقاد خود متنعم به نعمت و یا معذب به عذاب الهی می شود و این زندگی تا نفخ صور اول ادامه دارد و با نفخ صور اول باز دوباره می میرند و با نفخ صور دوم برای بار دوم زنده شده به صحنه محشر وارد می شود که دیگر مرگی به سراغ انسان نمی آید[8] و لذا قرآن آن زندگی را سر تا پا حیات می داند (انّ الدار الاخرة لهی الحیوان )[9].

این دو مردن و دو زنده شدن اختصاص به اهل عذاب ندارد بلکه این دو حیات و مردن عمومی و برای